Ευλογημένος

Τι πιο σημαντικό από τη ΦΙΛΙΆ. Την πραγματική φιλία. Τη φιλία που να δίνεις, χωρίς να ζητάς.

Τι πιο σπουδαίο από ένα ΦΙΛΟ αυθεντικό και πόσο δύσκολο είναι στις μέρες μας να «κτίσεις» μια τέτοια φιλία …για τα δύσκολα. Μια φιλία που να μη γίνει «κομμάτια» με την πρώτη δοκιμασία.

Τυχεροί αυτοί που έχουν νιώσει αυτή την ευλογία.

Με την έννοια αυτή είμαι ευλογημένος.

Ο Φίλος

... -δεν θέλει πολύ- … «μια βόλτα»…«μια λέξη»...

(για να μη ξεχνιόμαστε...τέτοιες μέρες.... τουλάχιστον...

...και ξαφνικά μια μέρα, σαν να τον κτύπησε κεραυνός, ούτε να φάει, ούτε να πιεί. Κλείστηκε στο δωμάτιό του, αμίλητος, με τα πατζούρια κατεβασμένα… θεοσκότεινα, αδιαφορώντας για το τι συμβαίνει γύρω του.

Τα μάτια ακίνητα, ανέκφραστα, «γουρλωμένα» και το φόβο «χαραγμένο» στο πρόσωπο.

Ξάγρυπνος.

Ξάγρυπνοι κι εμείς, ανήμποροι να βοηθήσουμε…

«Τι του συμβαίνει», γιατί; (Πόσες φορές αυτό το «γιατί»)

«Δεν είναι τίποτα», «θα περάσει». Tα σκέφτεσαι, τα λες… δεν τα πιστεύεις…

Οι ώρες περνούν «τα πράγματα χειροτερεύουν»

Συναγερμός… Τηλέφωνα…

Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Ηράκλειο…

Παιδοψυχολόγοι, ψυχολόγοι, παιδοψυχίατροι, ψυχίατροι…

Οι μέρες περνούν. Τρεις μέρες και τρεις νύχτες … μαρτύριο… στάλα νερό, στάλα φαι , ξάγρυπνος, με τα μάτια «γουρλωμένα»…

Φρίκη….!!!!

Έχω γράψει κι άλλες φορές - και δεν θα σταματήσω να γράφω μέχρι να κλείσουν- για τις άθλιες και απαράδεκτες συνθήκες διαβίωσης των παιδιών με αναπηρίες που έχουμε «πετάξει» στα άσυλα.

Τα έχουν αποκαλέσει «αποθήκες ψυχών». Επιεικής χαρακτηρισμός…

Εκτός από τα «άσυλα» ενηλίκων υπάρχουν και τα «άσυλα» για παιδιά.

ΚΕΠΕΠ… (Κέντρα Περίθαλψης Παίδων)… Ο … κατά τα άλλα αξιοπρεπέστατος τίτλος που τους έχουμε δώσει….

…."Αυτόπτης μάρτυς πρωτοφανών εικόνων φρίκης, στην πολυσυζητημένη «αποθήκη παιδικών ψυχών» του ΚΕΠΕΠ Λεχαινών Ηλείας, έγινε μια Ελληνίδα εθελόντρια,

Ο 20ος αιώνας είχε χαρακτηριστεί ως ο αιώνας του άγχους. Η κατάθλιψη χαρακτηρίζεται ως η νόσος του 21ου αιώνα.

Η κατάθλιψη αποτελεί την 4η αιτία νοσηρότητας και ανικανότητας και σύμφωνα με εκτιμήσεις, το 2020 η κατάθλιψη θα αποτελεί την 2η αιτία θανάτου, μετά τα καρδιαγγειακά. Υπολογίζεται ότι παγκοσμίως 121 εκ. άνθρωποι πάσχουν από κατάθλιψη, ενώ ο αριθμός αυτός αυξάνει αν ληφθεί υπόψη ότι οι περισσότερες περιπτώσεις παραμένουν αδιάγνωστες. Εκτιμάται ότι 1 στα 10 άτομα θα νοσήσει από κατάθλιψη κάποια στιγμή στη διάρκεια της ζωής του.
Λιγότερο από το 25% όσων πάσχουν από κατάθλιψη έχουν πρόσβαση σε αποτελεσματικές θεραπείες. Επιπλέον, η κατάθλιψη βρίσκεται ήδη στη 2η θέση των αιτιών για τα Χαμένα Χρόνια λόγω Ανικανότητας (DALYs) στην ηλικιακή ομάδα 15-44 ετών και για τα δύο φύλα στις ανεπτυγμένες χώρες.
Επίσης, η κατάθλιψη αποτελεί έναν από τους κυριότερους παράγοντες αυτοκτονιών. Υπολογίζεται ότι 850.000 αυτοκτονίες ετησίως σχετίζονται με την κατάθλιψη.

Παιδιά με αναπηρία στην Ελλάδα... Θλιβερές διαπιστώσεις…

5.000 παιδιά με αναπηρία ή χρόνιες παθήσεις διαβιούν σε ιδρύματα (άσυλα).
Άγνωστος παραμένει ο ακριβής αριθμός των χιλιάδων παιδιών που παραμένουν κλεισμένα στα σπίτια τους (υποψήφια κι αυτά για εγκλεισμό σε άσυλα) ,
Ο Συνήγορος του Παιδιού διεξάγει εδώ και χρόνια αγώνα για να κλείσουν τα παλαιά, μεγάλα ιδρύματα- άσυλα

Η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία, οι Φορείς – Μέλη της και όλοι οι συμμετέχοντες στο Πανελλήνιο Παν-αναπηρικό Συλλαλητήριο, διακήρυξη:

Εμείς, άτομα με αναπηρία, άτομα με χρόνιες παθήσεις, γονείς, κηδεμόνες, φίλοι ατόμων με αναπηρία και ενεργοί πολίτες από όλη την Ελλάδα που συγκεντρωθήκαμε και συμμετείχαμε στο Πανελλήνιο Παν-αναπηρικό Συλλαλητήριο (Αθήνα, Πλατεία Συντάγματος, 3 Δεκεμβρίου 2010), που διοργάνωσε η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία και οι Φορείς – Μέλη της με αφορμή την Εθνική Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, διακηρύσσουμε και διατρανώνουμε την απόφασή μας να αγωνιστούμε για την ανατροπή της υφιστάμενης δυσμενούς κατάστασης που βιώνουμε εμείς και οι οικογένειές μας στη χώρα μας.

Η "Κάρτα του Πολίτη"

Το Υπουργείο Εσωτερικών έχει «ανοίξει» δημόσια συζήτηση – διαβούλευση στην http://www.opengov.gr/ypes/?p=877

μέχρι την Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου, για την «Κάρτα του Πολίτη» που πρόκειται να αντικαταστήσει την «Αστυνομική Ταυτότητα»

Παγκόσμιες ημέρες. Άλλοθι; (Με ευκαιρία την 3η Δεκέμβρη)

Δεν είναι λίγοι ( και εγώ είμαι ένας από αυτούς ) που υποστηρίζουν ότι οι Παγκόσμιες ημέρες επινοήθηκαν από τις σύγχρονες κοινωνίες για να λειτουργήσουν ως άλλοθι, για να απενοχοποιηθούν για όσα δεν κάνουν τις υπόλοιπες 364 ημέρες του χρόνου και να δείξουν ότι ενδιαφέρονται, τάχα, γι αυτό που η Παγκόσμια ημέρα έχει καθιερωθεί, ενώ ισχύει το αντίθετο.

Ειδικά για τα άτομα με αναπηρίες, απαιτείται καθημερινή προσπάθεια και δουλειά από όλους μας, αλλά και πολιτική βούληση από αυτούς που έχουν την εξουσία για να αλλάξουν τα κακώς κείμενα, που είναι πολλά.…
Η 3η Δεκέμβρη έχει χαρακτηριστεί παγκόσμια αλλά και εθνική ημέρα αφιερωμένη στα άτομα με αναπηρίες.

Κούφια λόγια και ευκαιρία για… προβολή κάποιων και τίποτα άλλο….

Όχι άλλες χαμένες ζωές Νο 2 (Τα παιδιά με αυτισμό της Κρήτης σε κίνδυνο)

Την «τύχη» της Σαμπίν Μπονέρ http://christostzamousis.blogspot.com/2010/11/blog-post_20.html κινδυνεύουν να έχουν τα παιδιά με αυτισμό* που είχαν την ατυχία να γεννηθούν στη Κρήτη.

Η Κρήτη είναι η μόνη περιφέρεια της Ελλάδος στην οποία η ηγεσία του υπουργείου υγείας αρνείται να εγκρίνει την ίδρυση ολοκληρωμένου κέντρου για παιδιά με αυτισμό και συναφείς διαταραχές.

Όχι άλλες χαμένες ζωές

Σαμπίν Μπονέρ, μια λαμπερή αυτιστική έφηβη, με περιορισμένη ικανότητα επικοινωνίας μεν, αλλά με σαφείς ακόμα ενδείξεις της συμμετοχής της στη ζωή. Γελάει, είναι αφοσιωμένη στη μουσική κι επιδεικνύει αξιοσημείωτη έφεση στο πιάνο. Η αδυναμία των γονιών της να ανταποκριθούν όμως στις απαιτήσεις της κατάστασής της, τους αναγκάζει να ψάξουν έναν «υπεύθυνο φορέα" που να μπορέσει να αναλάβει την κοινωνική της «εκπαίδευση» στο μέτρο του δυνατού.

Ελλείψει ειδικού ιδρύματος η Σαμπίν περνά τα επόμενα πέντε χρόνια φιλοξενούμενη σε διάφορα ψυχιατρικά νοσοκομεία. Αποτέλεσμα, η Σαμπίν, το νεαρό αυτό κορίτσι με έκφραση και χαμόγελο, έχει αποκτήσει την εικόνα μιας βαρέως πάσχουσας, που δεν επικοινωνεί καθόλου με το περιβάλλον και που «έχει χάσει οριστικά όλες της τις ικανότητες», όπως διαβεβαιώνει η αδελφή της και διάσημη σκηνοθέτης, Σαντρίν Μπονέρ.

Η λέπρα ή νόσος του Χάνσεν

Πολύ κουβέντα για τη Λέπρα. Παρασύρθηκα. Αλλά για να μην ξεχνιόμαστε...

Η νόσος του Χάνσεν ή λέπρα εξακολουθεί να ταλαιπωρεί ακόμα και σήμερα τους ανθρώπους. Σε πολλές χώρες, όπως η Ελλάδα, η νόσος έχει εξαφανιστεί, αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο στην Ινδία, στην Αφρική και τη Λατινική Αμερική.
Το 2001 νόσησαν από λέπρα 763.000 άνθρωποι, κυρίως στη νοτιο-ανατολική Ασία (668.000), ενώ ο αριθμός νέων περιστατικών μειώθηκε σε 300.000 το 2005.

Σπιναλόγκα

Με αφορμή το σχόλιο

"Πολύ καλά τα κείμενα,αλλά μένει μια απορία.

Το νησί αυτό ήταν ακατοίκητο μετά τον ξεριζωμό των Μουσουλμάνων και έτσι πήγαν εκεί τους χανσενικούς;
Αν όχι, τότε πώς τους πήγαν εκεί;
Πώς συμβίωναν οι ντόπιοι με τους ασθενείς;
Τα παιδιά(που βλέπουμε στην ταινία της Κουρκουλάκου) πώς βρέθηκαν εκεί;"

του «εκπαιδευτικός» στην ανάρτηση "Η Σπιναλόγκα, το νησί των λεπρών (μέρος 3ο) Η καθημερινή ζωή των λεπρών στην Σπιναλόγκα"
και τις απορίες του, σκέφτηκα να γράψω δυο λόγια...

Σπιναλόγκα, το νησί των λεπρών, (μέρος 4ο)

Το πρώτο φάρμακο κατά της λέπρας ανακαλύφθηκε το 1948 και από τότε άρχισε να μειώνεται ο αριθμός των λεπρών στη Σπιναλόγκα. Το Λεπροκομείο έμεινε ανοιχτό μέχρι το 1957, οπότε οι τελευταίοι 20 ασθενείς μεταφέρθηκαν σε λεπροκομείο στην Αθήνα.

Η Σπιναλόγκα, το νησί των λεπρών (μέρος 3ο) Η καθημερινή ζωή των λεπρών στην Σπιναλόγκα

(1910 - 1950) Οι ασθενείς στην Σπιναλόγκα δικαιούνταν ένα μικρό επίδομα μηνιαίως, που συχνά δεν κάλυπτε τη διατροφή και τα φάρμακά τους. Ήταν μια, ακόμα, δύσκολη περίοδος για το ελληνικό κράτος, με διαδοχικούς πολέμους (Μακεδονικός, Βαλκανικοί, Α’ & Β’ Παγκόσμιοι, Εμφύλιος). Το γεγονός αυτό δυσχέραινε τη θέση των χανσενικών στη Σπιναλόγκα. Οι συνθήκες ήταν ιδιαίτερα δύσκολες. Αναφορές μάλιστα λεπρών μιλάνε για εξαθλίωση.

Η Σπιναλόγκα, το νησί της σιωπής (μέρος 2ο)

Η Σπιναλόγκα είναι κυρίως γνωστή σήμερα σαν το νησί των λεπρών.

...Το φάρμακο για τη λέπρα δεν είχε βρεθεί και η κολλητική αυτή αρρώστια ήταν ο φόβος και ο τρόμος των ανθρώπων. Οι χανσενικοί ήταν απομονωμένοι σε περιοχές (μεσκινιές) έξω από τις πόλεις περιμένοντας να ζήσουν από την φιλευσπλαχνία των περαστικών. Τοπωνύμια Μεσκινιά διατηρούνται ακόμα σε αρκετές περιοχές.

Ηταν η εποχή που ο κόσμος πανικοβάλλονταν από τη λέπρα και οι λεπροί ήταν υποχρεωμένοι να φορούν κουδούνια για να προειδοποιούν τον κόσμο να απομακρύνεται έγκαιρα από κοντά τους.

Σπιναλόγκα "το νησί της σιωπής"

Η Λία Κουρκουλάκου σκηνοθέτησε το 1958 "Το νησί της σιωπής".
Η ταινία αναφέρεται στα προβλήματα των λεπρών που ζούσαν απομονωμένοι στη Σπιναλόγκα.

τρεις αστυνομικοί κακοποίησαν 25χρονο με νοητική υστέρηση

Μια πολύ σοβαρή καταγγελία για την κακοποίηση ενός 25χρονου με σοβαρά διανοητικά προβλήματα βρίσκεται στα χέρια της Αστυνομικής Διεύθυνσης Αχαΐας. Το περιστατικό συνέβη την περασμένη Δευτέρα.

"Στη γλώσσα μου" Amanda baggs, ένα αυτιστικό άτομο που δεν "μιλά",... μας λέει πολλά

Αφιερώστε μερικά λεπτά και παρακολουθήστε προσεκτικά το βίντεο με την ονομασία "In my language" που θα βρήτε στο τέλος αυτής της ανάρτησης.
Δημιουργός του βίντεο είναι η Amanda Baggs!
Η Amanda, ένα αυτιστικό άτομο που δεν μιλά,

Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Φτώχειας (17 Οκτωβρίου 2010)

84 εκατομμύρια Ευρωπαίοι – δηλ. το 17% του πληθυσμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης – ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.

Στη χώρα μας τα επίσημα στοιχεία δίνουν 2,1 εκατομμύρια - το 21% του πληθυσμού- ποσοστό που τα ανεπίσημα στοιχεία το ανεβάζουν στο 25%, -δηλαδή 2,5 εκατομμύρια ζουν σε συνθήκες φτώχιας. Ο αριθμός αυτός στη χώρα μας, αυξάνει μέρα με τη μέρα και αντί να αναλαμβάνονται πρωτοβουλίες από την οργανωμένη πολιτεία, το κράτος, για ουσιαστική προστασία από τη φτώχεια και την ανεργία, οι πολίτες έχουν αφεθεί στην τύχη τους.

«Πας καλά; Κάνε μια στάση και άλλαξε στάση...!»

Αυτό είναι το σύνθημα των 30 φορέων ψυχικής υγείας που συμμετέχουν στην εκδήλωση ενημέρωσης/ευαισθητοποίησης για την Ψυχική Υγεία που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010 στην αίθουσα εκδηλώσεων του Μετρό στο Σύνταγμα από τις 10 το πρωί έως τις 10 το βράδυ,http://www.youtube.com/watch?v=fKupJakgLfI

ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ……

- «Καλημέρα, ο κύριος …ς;»
- «Ναι, ποιος είστε;»
- «Μανόλης…. σας τηλεφωνώ από τα Χανιά.»

- «Τι θέλετε;»

- «Είμαι συνταξιούχος στρατιωτικός και πατέρας ενός παιδιού αυτιστικού 27 χρονών. Είμαι μόνος… δεν μπορώ να βγω από το σπίτι… ούτε για τα αναγκαία.

Ο ΓΟΛΓΟΘΑΣ... ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ...ΣΥΝΟΡΑ.... Θανάτους και κακοποιήσεις παιδιών σε ιδρύματα της Βουλγαρίας

Κάτω από άθλιες συνθήκες ζουν δεκάδες παιδιά με νοητική υστέρηση και αυτισμό, σε ιδρύματα στη Βουλγαρία, σύμφωνα με έκθεση

Ο Γολγοθάς των ανθρώπων με νοητικά αναπηρία …χωρίς σύνορα… (δεν είναι μόνο η Ελλάδα)…

Σε λοβοτομή υποβάλλονταν επί σχεδόν τέσσερις δεκαετίες στη Δανία άνθρωποι με νοητική υστέρηση, μεταξύ των οποίων και παιδιά, με σκοπό να... ηρεμήσουν!

ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ Η JESSICA

Η Jessica γεννήθηκε χωρίς χέρια…

Όπως κάθε παιδί, δεν καταλάβαινε γιατί…

«Ήταν δύσκολο να είσαι διαφορετική»

Παρ’ όλες τις δυσκολίες…

ΕΥΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΟΗΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ

Το να μπορεί κάποιος να διαβάζει και να ενημερώνεται θεωρείται αναφαίρετο δημοκρατικό δικαίωμα. Αλλά το δικαίωμα αυτό καταστρατηγείται γιατί ο τρόπος με τον οποίον γράφονται, παρουσιάζονται και διακινούνται σήμερα οι πληροφορίες στις σύγχρονες κοινωνίες, απαιτεί ικανότητες διαχείρισης και κατανόησής τους από τον μέσο άνθρωπο.

Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να δημιουργούνται συνθήκες αποκλεισμού για ανθρώπους

Οι ράμπες

Με τον όρο «προσβασιμότητα» δεν πρέπει να εννοούμε μόνο τη φυσική πρόσβαση, αλλά κυρίως την διασφάλιση σε όλους τους πολίτες χωρίς διακρίσεις

Οι τρεις πιο δημοφιλείς αναρτήσεις του μήνα (1204 επισκέψεις συνολικά)

1η 25 χρόνια πριν - Σεπτέμβρης 1985 (497 επισκέψεις)

2η Ο φίλος (363 επισκέψεις)

3η (Μιά παρένθεση) Σεπτέμβρης 1922 - Σεπτέμβρης 2010. 88 χρόνια (344 επισκέψεις)

ΟΥΤ’ ΟΡΦΑΝΟ, ΟΥΤΕ ΦΤΩΧΟ, ΟΥΤ’ ΑΠ’ ΤΑ ΞΕΝΑ ΞΕΝΟΝ

Εργατικά ατυχήματα.
130 νεκροί κατά μέσον όρο την τελευταία δεκαετία. Άγνωστο πόσοι οι ανάπηροι και οι ακρωτηριασμένοι. Μέσα στα στοιχειωμένα κτίρια, πάνω στους δρόμους και τις γέφυρες όπου “χτίζονται” αυτοί οι 130 νεκροί κάθε χρόνο, κυκλοφορούμε εμείς, διαβάτες.

Οι «γείτονες» στο Λακκί και στο Παρθένι Λέρου (για να μην ξεχνάμε)

Δεν είχα σκοπό να συνεχίσω, αλλά ας όψεται η κατάληξη "Να ένα πεδίον λαμπρόν για ιστορική έρευνα", στο υστερόγραφο σε σχόλιο στο Ο "Νονός" και οι "Νονοί" της "αποικίας", του Αντρέα του Λάππα του φίλου μου, στο οποίο βέβαια αγνόησα "αυτοκριτικά" το "Μήπως ξέρεις τι λέει αυτή η πλάκα;".

....................................................................................................................................................................

Η δήλωση....

Δήλωση ψυχιάτρου, που εργαζόταν στο ψυχιατρείο -αποικία ψυχοπαθών- Λέρου : “ Εμείς τους αγαπήσαμε και τους περιθάλψαμε τους ασθενείς. Επί Χίτλερ θα τους είχαν κάνει σαπούνι…”.

Η Ιστορία…
Από τον Απρίλιο του 1967 έως τον Ιούλιο του 1974, η Λέρος γίνεται τόπος εξορίας πολιτικών κρατουμένων.

Ο "Νονός" και οι "Νονοί" της "αποικίας"

Με αφορμή ένα σχόλιο για την «Αποικία Ψυχοπαθών Λέρου»... Ιστορίες για ...αγρίους...

Με Βασιλικό Διάταγμα, που δημοσιεύεται στις 7-5-1957 στο ΦΕΚ 76/57 Τ. Α΄ ιδρύεται η «Αποικία Ψυχοπαθών Λέρου»….

Νονός…. Ο Υπουργός Ιωάννης Ψαρρέας… Για να τον «τιμά» δε η ιστορία, τοποθετήθηκε και μαρμάρινη πλάκα …

Στις 3-07-1958 αρχίζουν,

Κ.Θ. Λέρου ή «Αποικία Ψυχοπαθών Λέρου» (για να μην ξεχνάμε)

Το Κρατικό Θεραπευτήριο Λέρου ιδρύθηκε το 1958 με την ονομασία «Αποικία Ψυχοπαθών Λέρου», με δύναμη 650 κλινών και στεγάστηκε στους ιταλικούς στρατώνες που είχαν απομείνει από την ιταλική κατοχή του νησιού (1912-1947).

ψυχιατρική μεταρρύθμιση και αποασυλοποίηση

Πάνω από είκοσι πέντε χρόνια πέρασαν από τη δημοσιοποίηση της απαράδεκτης κατάστασης του ιδρύματος της Λέρου και των τραγικών συνθηκών διαβίωσης των «ψυχικά ασθενών», οι οποίοι παρέμεναν για δεκαετίες στα «αζήτητα» της ελληνικής κοινωνίας,

Παιδιά ενός κατώτερου σχολειού

Στον απόηχο του πρώτου κουδουνιού για τη φετινή σχολική χρονιά, τα Ειδικά Σχολεία μετρούν και πάλι πληγές κι απώλειες.
Αίθουσες-κλουβιά, λειτουργικά κενά,

Καλωσορίζω τα πρώτα μέλη του blog

Kim Peek, ο Άνθρωπος της Βροχής

O Κιμ Πικ ήταν ο άνθρωπος που ενέπνευσε το χαρακτήρα του Ράιμουντ Μπάμιτ στην ταινία «Rain Man». Στην ταινία «Ο άνθρωπος της βροχής»,

Αυτισμός

Υπολογίζεται ότι 67 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως είναι άτομα με αυτισμό, ενώ τα παιδιά που θα διαγνωστούν με αυτισμό φέτος θα είναι περισσότερα από ότι συνολικά τα παιδιά με σακχαρώδη διαβήτη, με καρκίνο και με έιτζ.

Τι είναι ο Αυτισμός;

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΩΝ «ΚΕΝΤΡΟ ΕΙΔΙΚΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ – ΖΩΟΔΟΧΟΣ ΠΗΓΗ» ΚΑΙ «ΚΕΝΤΡΟ ΕΙΔΙΚΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ – Ο ΑΓΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ»

Πρός
τη Νομάρχη Ηρακλείου
κ. Σχοιναράκη - Ηλιάκη Βαγγελιώ


Οργή, αγανάκτηση και διαμαρτυρία για την μείωση – για δεύτερο συνεχόμενο έτος – της ήδη απαράδεκτα ισχνής επιχορήγησης των «Κέντρων», από τον Κοινωνικό Προϋπολογισμό της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ηρακλείου.

Φέτος κινδυνεύει να μην ανοίξει η Σχολή Τυφλών Β.Ε. «ΗΛΙΟΣ» με έδρα τη Θεσσαλονίκη

H μοναδική Σχολή Τυφλών στη Β. Ελλάδα, με έδρα τη Θεσσαλονίκη, φέτος δεν θα ανοίξει με την έναρξη της σχολικής χρονιάς, λόγω οικονομικών προβλημάτων.

Άνοιξαν τα σχολεία για όλα τα παιδιά;

…η σχολική χρονιά δεν αρχίζει την ίδια μέρα, με τις ίδιες προϋποθέσεις και για όλους τους μαθητές...

Σκεφτείτε, τι διάσταση θα είχε για μας η είδηση, «Πάνω από 100.000 παιδιά με αναπηρίες βρίσκονται εκτός σχολείου», αν ένα από αυτά τα 100.000 παιδιά ήταν του φίλου μας, της αδελφής μας, ή δικό μας.

Αλήθεια, τι θα κάναμε τότε;

Άλλη διάσταση

Σκεφτείτε, αν μπορούσαμε να ξέρουμε την ατομική ιστορία, τα ονόματα, το χαμόγελο, τα όνειρα, τις αγάπες, τις επιθυμίες και τις δημιουργικές ικανότητες των εκατομμυρίων νεκρών των πολέμων, αν τους γνωρίζαμε σαν τ’ αδέρφια μας, σαν τους ανθρώπους που μεγαλώσαμε μαζί και ονειρευτήκαμε μαζί, τι διάσταση θα είχε για μας η ανθρώπινη ιστορία

(Μια παρένθεση) Σεπτέμβρης 1922 - Σεπτέμβρης 2010. 88χρόνια...

Ο Φίλος

…και ξαφνικά μια μέρα, σαν να τον κτύπησε κεραυνός, ούτε να φάει, ούτε να πιεί. Κλείστηκε στο δωμάτιό του, αμίλητος, με τα πατζούρια κατεβασμένα… θεοσκότεινα, αδιαφορώντας για το τι συμβαίνει γύρω του.

Τα μάτια ακίνητα, ανέκφραστα, «γουρλωμένα» και το φόβο «χαραγμένο» στο πρόσωπο.

Ξάγρυπνος.

Αυτό το παιδί, ένα… «δεν».

25 χρόνια πριν - Σεπτέμβρης 1985

Η αγωνία κορυφώνεται. Έξω από την «αίθουσα τοκετού» περιμένω τη γέννηση του δεύτερου παιδιού μας. Τα λεπτά μου φαίνονται ώρες, ατέλειωτες.
Επιτέλους, με φωνάζουν να δω το νεογέννητο γιο μου… δεν μπορώ να κάνω βήμα. «Πήγαινε!», ακούω τους δικούς μου.
Όλη η οικογένεια σε πελάγη ευτυχίας, φωτογραφίες, πειράγματα… Μπαίνω και βλέπω το παιδί. Έρχονται και οι υπόλοιποι, συγκίνηση, χαρά, σου μοιάζει, της μοιάζει, του μοιάζει... Λες κι αυτό είναι το πιο σημαντικό…
Νιώθω ότι το παιδί κάτι έχει.

κοινωνικός αποκλεισμός

Ο κοινωνικός αποκλεισμός είναι ένα φαινόμενο που συντηρείται ως πολιτική και τον βιώνει ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού.

Τι είναι «κοινωνικός αποκλεισμός»; Είναι γεγονός ότι ο όρος περιβάλλεται με ασάφεια και δημιουργεί σύγχυση ως προς το πραγματικό του περιεχόμενο και συχνά, η έννοια του ταυτίζεται με τις έννοιες τις φτώχειας και της ανεργίας.

Όμως, ο κοινωνικός αποκλεισμός είναι ένα φαινόμενο που πέρα από την οικονομική διάσταση του, έχει κυρίως κοινωνική διάσταση.
Κοινωνικός αποκλεισμός είναι η καταπάτηση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων,

Πατησέ το, ρε

Ένας  άνθρωπoς  στη λεωφόρο Καβουρίου κρατούσε στα δυο του χέρια πατερίτσες, για να μπορέσει, τρόπος του λέγειν, να περπατήσει, με το κεφάλι σχεδόν ακουμπισμένο στην άσφαλτο.
Ένα κουβαριασμένο από την αρτηριοσκλήρωση γεροντικό κορμί,

Αδιέξοδο

Η οικονομική κρίση που βιώνουμε και που θα πλήξη ακόμα περισσότερο τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, είναι η απόδειξη ότι ο δρόμος που έχουμε χαράξει, στηριγμένος στην εμπορευματοποίηση κάθε  ανθρωπιστικής αξίας, είναι αδιέξοδος.

Οι νόμοι της αγοράς, όπως διαπιστώνουμε καθημερινά, δε διαφέρουν από τους νόμους της ζούγκλας, όπου οι φιλίες – και οι συμμαχίες-  είναι λυκοφιλίες. 

Ο νόμος του ισχυρότερου και όχι

Αντί προλόγου ΙΙ Σκόρπιες σκέψεις

 Για να κατορθώσουμε να διαπεράσουμε στην κοινωνία μας τις πανανθρώπινες αξίες - ελευθερία, ισότητα, διαφορετικότητα,- θα πρέπει  να δημιουργήσουμε τις  κατάλληλες συνθήκες, έτσι ώστε ο άνθρωπος να μάθει να συλλογίζεται και να εκφράζεται ελεύθερα, χωρίς πνευματικούς περιορισμούς.

Αντί προλόγου 1

Οι άνθρωποι δεν είναι ίδιοι. O καθένας έχει τα δικά του γνωρίσματα, τη δική του ειδοποιό διαφορά, που τον κάνει ξεχωριστό και ανεπανάληπτο.

Οι ιδιαιτερότητες αυτές κάθε ατόμου και τα γνωρίσματα  που το κάνουν ξεχωριστό έναντι των άλλων δεν  πρέπει να μας αποκλίνουν από την έννοια της ισοτιμίας.

Εδώ βρίσκεται και η δυσκολία - στη συνειδητοποίηση δηλαδή ότι, μολονότι υπάρχουν άνθρωποι με ή χωρίς αναπηρία, διαφορετικού φύλου, χρώματος, καταγωγής, κουλτούρας, εξυπνότεροι ή πιο μορφωμένοι, όλοι απαιτείται να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες έκφρασης,  κοινωνικής ένταξης, καθώς και τον ίδιο τρόπο αντιμετώπισης.

Όλα αυτά θα έπρεπε να είναι αυτονόητα στις μέρες μας, αλλά είναι;

Με αυτές τις σκέψεις παρεισφρέω στα blogs με το «προσεγγίσεις».

Ένα blog για τα δικαιώματα των ευπαθών, κυρίως ομάδων, αλλά όχι αποκλειστικά.

Ένα blog, μια εφημερίδα τοίχου, με απόψεις σαφείς και επώνυμες, που μπορεί να φιλοξενήσει και τις δικές σας σκέψεις και απόψεις.(φυσικά και τα σχόλια, που περιμένει με ενδιαφέρον).

Ένα blog, αφιερωμένο σε όσους δεν ανέχονται τη μιζέρια και αγωνίζονται για αξιοπρέπεια, αλλά και σε όσους ανέχονται τις ιδιαιτερότητές μου και με αγαπούν ακόμα.

31.08.2010

Χρήστος Τζαμούσης