Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Φτώχειας (17 Οκτωβρίου 2010)

84 εκατομμύρια Ευρωπαίοι – δηλ. το 17% του πληθυσμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης – ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.

Στη χώρα μας τα επίσημα στοιχεία δίνουν 2,1 εκατομμύρια - το 21% του πληθυσμού- ποσοστό που τα ανεπίσημα στοιχεία το ανεβάζουν στο 25%, -δηλαδή 2,5 εκατομμύρια ζουν σε συνθήκες φτώχιας. Ο αριθμός αυτός στη χώρα μας, αυξάνει μέρα με τη μέρα και αντί να αναλαμβάνονται πρωτοβουλίες από την οργανωμένη πολιτεία, το κράτος, για ουσιαστική προστασία από τη φτώχεια και την ανεργία, οι πολίτες έχουν αφεθεί στην τύχη τους.
Τα άτομα με αναπηρίες, οι ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού και οι νέοι, αποτελούν τα τραγικότερα θύματα αυτής της κατάστασης..
Τα λόγια είναι περιττά.
Τα άτομα με αναπηρία, οι φτωχότεροι των φτωχών αυτής της χώρας, καλούνται να αντιμετωπίσουν τη δεινή οικονομική κρίση που βιώνει η χώρα μας, με ένα πενιχρό επίδομα, με τις υπηρεσίες της πρόνοιας να ψυχορραγούν, χωρίς ευκαιρίες απασχόλησης, χωρίς ελπίδα.
Η Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Φτώχειας θα αποκτούσε νόημα αν:
Γινόταν αφορμή για να προωθηθούν μέτρα, πολιτικές και προγράμματα με στόχο τη θωράκιση των πολιτών που ήδη βρίσκονται ή που απειλούνται από τη φτώχεια και τον αποκλεισμό.
Οδηγούσε στην άρση του ακραίου οικονομικού και κοινωνικού αποκλεισμού που βιώνουν τα άτομα με αναπηρία.
Γινόταν εφαλτήριο για την άρση του συμπονετικού συντηρητισμού (οι καημένοι οι ανάπηροι…, τα… άρρωστα αλλά… συμπαθητικά παιδιά) και του κολακευτικού λαϊκισμού (τα άτομα με ιδιαίτερες!!! ικανότητες κ.λ.π.) που εδράζεται σε τηλεμαρθωνίους (ευκαιρίες για προβολή επωνύμων) και φιλανθρωπικές δράσεις...

Το 2010 έχει ανακηρυχθεί σε Ευρωπαϊκό Έτος για την καταπολέμηση της Φτώχειας και του Αποκλεισμού.

Αλήθεια έχει αντιληφθεί κανείς να γίνεται κάτι (εκτός από λόγια) προς αυτή την κατεύθυνση;