Η Στέγη της αισιοδοξίας και της ελπίδας στο Χαλάνδρι

Ο Σύλλογος Γονέων για την Υποστηριζόμενη Διαβίωση Ατόμων με Νοητική Υστέρηση «Πέταγμα» προχώρησε στη δημιουργία ενός σπιτιού για τη διαμονή νέων με νοητική υστέρηση ενταγμένου στον κοινωνικό ιστό, με στόχο την κοινωνικοποίηση και την κατά το δυνατόν ανεξαρτητοποίησή τους.

Η Στέγη προσπαθεί να δώσει μια απάντηση στο αμείλικτο ερώτημα, "Τι θα γίνουν τα παιδιά μας όταν εμείς, οι γονείς, δεν θα υπάρχουμε;"

Η μονάδα εντάχθηκε τον Οκτώβριο στο ΕΣΠΑ εξασφαλίζοντας χρηματοδότηση για δύο χρόνια, δίνοντας μια ανάσα στους γονείς που είχαν επωμιστεί εξ ολοκλήρου το μεγάλο οικονομικό βάρος.

Η πόρτα της Στέγης Υποστηριζόμενης Διαβίωσης του συλλόγου «Πέταγμα» στο Χαλάνδρι είναι η είσοδος σε ένα μικρό, αλλά θαυμαστό νέο κόσμο - σε έναν κόσμο μεγάλου θάρρους, πηγαίας χαράς, απλής, καθαρής ελπίδας. Η ΣΤΕΓΗ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ....

Της Λινας Γιανναρου (απόσπασμα από την "Καθημερινή")

Με το αισιόδοξο αυτό νέο και την ευχή ανάλογες "Στέγες της Ελπίδας" να δημιουργηθούν σ΄ολόκληρη τη χώρα,

σας εύχομαι ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Η "αλληλεγγύη" σε όλο της το μεγαλείο.......

Η Αρχιεπισκοπή Αθηνών (στη μάχη για την δημιουργία δομών για παιδιά με αυτισμό, δεν περισσεύει κανείς) έχει πάρει άδεια για ανέγερση ξενώνα παιδιών με αυτισμό σε οικόπεδό της στην οδό Ράμφου στα Πατήσια, και μετά το Πάσχα σκοπεύει να βάλει τον θεμέλιο λίθο. Πρόκειται για μία σημαντική κίνηση, καθώς ελάχιστοι ανάλογοι ξενώνες υπάρχουν. Ομως, η πρωτοβουλία αυτή συναντά αντιδράσεις. Ψευτοοικολόγοι και "δήθεν αριστεροί" κάτοικοι της περιοχής με "οικολογικές ευαισθησίες", αντιδρούν θεωρώντας ότι ένας ξενώνας με παιδιά με αυτισμό, θα υποβαθμίσει την περιοχή τους και ζητούν ο χώρος να δοθεί για πάρκο.

Συγχαρητήρια στην Ειδική Υπηρεσία τ Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και στη Διεύθυνση ΑμεΑ του Υπουργείου Υγείας και Κ. Α.

Πολλές φορές εκφράζουμε τα παράπονα και τις διαμαρτυρίες μας – δικαιολογημένα τις περισσότερες φορές – με μεγάλη ευκολία.
Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο, όταν πρέπει να συγχαρούμε κάποιους.
Διστάζουμε, δεν είμαστε το ίδιο αυθόρμητοι και απλόχεροι.
Γιατί τα γράφω όλα αυτά;

Νέα Λέρος στα Λεχαινά. Εικόνες από το…. Μεσαίωνα αναβιώνουν στο Κέντρο Περίθαλψης Παίδων στα Λεχαινά Ηλείας

Δεν θυμάμαι πόσες φορές, έχασα το μέτρημα, έχω γράψει για τις άθλιες συνθήκες που επικρατούν στο συγκεκριμένο κολαστήριο. Τώρα ήρθε κι ο συνήγορος του πολίτη, μετά από αυτοψία ….

Βάλτε επιτέλους τέλος σ’ αυτό το κολαστήριο …μετατρέψτε το σε φυλακή και κλείστε μέσα τους υπεύθυνους.

Διαβάστε, αν έχετε γερά στομάχια και ενώστε τη φωνή σας μαζί μου…

Η κατάσταση, όπως διαπιστώνει και ο Συνήγορος του Πολίτη μετά από αυτοψία, που πραγματοποίησε στο χώρο, μοιάζει με σύγχρονο … κολαστήριο.

Παιδιά δένονται με ιμάντες σε κρεβάτια - κουβούκλια, τίθενται συνεχώς σε καταστολή με το πρόσχημα ότι βρίσκονται σε υπερδιέγερση, παρακολουθούνται με ηλεκτρονικά μάτια και δεν λαμβάνουν καμία ατομική φροντίδα

Πριν από λίγο καιρό δύο ανήλικοι με βαριά νοητική αναπηρία είχαν βρει το θάνατο στη Μονάδα. Ένας 16χρονος πέθανε λόγω μηχανικής απόφραξης στομάχου και λεπτού εντέρου από κατάποση ξένων σωμάτων και ένας 15χρονος λόγω πνιγμονής από απόφραξη του λάρυγγα από κατάποση σπόγγου.

"Δεν μπορούσα να παρακαλέσω για το αυτονόητο"

Αντιδράσεις προκάλεσε δημοσίευμα σχετικά με μαθήτρια, στην οποία δεν επετράπη να παρελάσει την 25η Μαρτίου σε σχολείο της Λάρισας λόγω συνδρόμου Down.

Το σχολείο με επιστολή του διευθυντή του, οδηγήθηκε σε μερική αναδίπλωση.

Η μητέρα του παιδιού από χρέος τόσο απέναντι στη φίλη της που πήρε την πρωτοβουλία να φέρει το εν λόγω θέμα στη δημοσιότητα, όσο και στα μέσα μαζικής ενημέρωσης που στάθηκαν στο πλευρό της, αποφάσισε να λύσει τη σιωπή της διαψεύδοντας τους ισχυρισμούς της διεύθυνσης του σχολείου.

Η επιστολή της μητέρας

"Ίσως ήρθε η ώρα να μιλήσω κι εγώ. Είμαι η μητέρα του παιδιού που δεν πήρε μέρος στην παρέλαση.