Με αφορμή ένα σχόλιο για την «Αποικία Ψυχοπαθών Λέρου»... Ιστορίες για ...αγρίους...
Με Βασιλικό Διάταγμα, που δημοσιεύεται στις 7-5-1957 στο ΦΕΚ 76/57 Τ. Α΄ ιδρύεται η «Αποικία Ψυχοπαθών Λέρου»….
Νονός…. Ο Υπουργός Ιωάννης Ψαρρέας… Για να τον «τιμά» δε η ιστορία, τοποθετήθηκε και μαρμάρινη πλάκα …
Στις 3-07-1958 αρχίζουν,
με τη συναινεση (οι νονοί) της επιστημονικής κοινότητας, (και όχι τη σιωπή της), οι πρώτες μαζικές αποστολές - «καραβιές» των «αζήτητων» της ελληνικής κοινωνίας, με αρματαγωγά πλοία του Πολεμικού Ναυτικού.
Το κύριο χαρακτηριστικό των ασθενών αυτών είναι το μηδενικό ενδιαφέρον γι αυτούς, καθώς και η «ψυχιατρική αξιολόγηση περί ανιάτου».
Οι άνθρωποι αυτοί, των μαζικών μεταγωγών, ταξιδεύουν μέχρι τη Λέρο κάτω από απάνθρωπες συνθήκες και ταυτοποιούνται μ' έναν αριθμό ιματισμού, έναν αριθμό δηλαδή που βρίσκεται πάνω στα ρούχα τους, κυριολεκτικά «στο πόδι». (Για του λόγου το αληθές…. η εγγραφή υπ' αρ. 2358, στις 19/1/1966 στο Βιβλίο Εισαγωγών,(αφορά τον Μ. Χ., γεννημένο στην Πάτρα το 1930, που μεταφέρθηκε με αποστολή 358 άσθενών), διαγράφεται ύστερα από 6 μήνες με την εξής εξωφρενική αιτιολογία: «Διαγράφεται κατόπιν της από 27-6-66 Διαταγής, καθ' όσον ούτος ουδόλως διεκομίσθη παρ' ημίν».
1 σχόλιο:
Μήπως ξέρεις τι λέει αυτή η πλάκα;
Περιποιεί τιμή στον εαυτό του ο Ψαρέας;
Πρέπει να κρίνουμε πάντα βάσει των δεδομένων της εποχής.
Είναι η εποχή που ο δάσκαλος και ο γονιός "διαπαιδαγωγούσαν" δια της βέργας, του σκαμπιλίου και της λουρίδας.
Όμως, την ίδια εποχή, υπήρχαν δάσκαλοι και γονείς που προτιμούσαν το λόγο από τη ράβδο.
Η δική μας βασιλικοκαραμανλική ηγεσία λειτουργούσε με τη λογικη των σημερινών ιθυνόντων που αντιμετωπίζουν τους ναρκομανείς σαν απόβλητους.
Είχαν αποκτήσει κεκτημένη ταχύτητα λόγω της εκτόπισης χιλιάδων "συμμοριτών" στα κοντινά νησιά....
Ό,τι δεν ήταν "υγιές",το εξοβέλιζαν στο πυρ το εξώτερον.
Υ.Γ
Ποιος ξέρει αν η ψυχασθένεια ήταν ένα καλό άλλοθι(συγγενών και κρατούντων) για εκτοπισμό των "αντεθνικώς σκεπτομένων";
Να ένα πεδίον λαμπρόν για ιστορική έρευνα.
Δημοσίευση σχολίου