Καλωσόρισμα

.

Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

Σεξουαλική κακοποίηση και νοητική υστέρηση. Μια σκληρή πραγματικότητα.

Έρευνες των τελευταίων 30 ετών έχουν δείξει ότι η σεξουαλική κακοποίηση είναι πιο συχνή στα άτομα με νοητική υστέρηση. Τα άτομα αυτά είναι ιδιαίτερα ευάλωτα κατά το ξύπνημα της σεξουαλικότητάς τους, όταν αυτό δεν συνοδεύεται από την κατάλληλη υποστήριξη και καθοδήγηση.

Ένας από τους βασικούς λόγους για τον οποίο τα άτομα με νοητική υστέρηση γίνονται πιο εύκολα θύματα σεξουαλικής κακοποίησης είναι η κοινωνική τους απομόνωση. Πολύ συχνά, τα άτομα αυτά έχουν μειωμένες κοινωνικές επαφές και κατ’ επέκταση μειωμένες κοινωνικές δεξιότητες. Τα ερεθίσματα που δέχονται από το περιβάλλον είναι λίγα, ενώ συνήθως καινοφανή ερεθίσματα μένουν ανεξήγητα, γιατί πολλές φόρες δυσκολεύονται να διατυπώσουν ερωτήματα αναφορικά με κάτι άγνωστο. Τις περισσότερες φορές δηλαδή, δεν μπορούν να κατανοήσουν συμπεριφορές που δεν έχουν μάθει και να προβλέψουν τις συνέπειες, ενώ παράλληλα δυσκολεύονται να ρωτήσουν για αυτές.

Πολύ συχνά στον βαθμό που τους λείπει η κοινωνική αποδοχή, η ανθρώπινη επαφή και η ζεστασιά μπορεί να κάνουν ό,τι τους ζητηθεί. Δεν είναι εύκολο να πουν «όχι», είτε γιατί έχουν ανάγκη να είναι αρεστά είτε γιατί είναι σε μεγάλο βαθμό εξαρτημένα από άλλα άτομα, συνήθως τους κηδεμόνες. Ο μεγάλος βαθμός εξάρτησης και η έλλειψη αυτονομίας εμποδίζουν τα άτομα με νοητική υστέρηση να είναι κύριοι του εαυτού τους, της επιθυμίας τους, ακόμα και του ίδιου τους του σώματος.

Είναι απαραίτητη η ειδική εκπαίδευση των ατόμων αυτών, ώστε να αντιληφθούν το δικαίωμά τους να περιφρουρούν το σώμα τους και να μάθουν τον τρόπο με τον οποίο θα το πετύχουν. Είναι σημαντικό να οργανώσουν με την κατάλληλη καθοδήγηση το δικό τους ζωτικό χώρο και να μη δέχονται παραβιάσεις. Να μάθουν τι σημαίνει εμπιστοσύνη, πότε μπορούν να εμπιστευτούν και να ξεκαθαρίσουν τη λίστα των ατόμων που εμπιστεύονται με διαβαθμίσεις.

Παράλληλα, είναι απαραίτητο να κατανοήσουν πως το δικαίωμα που έχουν αυτοί, το έχουν και οι άλλοι. Πρέπει να μάθουν να ελέγχουν τις παρορμήσεις τους και να γνωρίζουν πού να σταματούν, ώστε να μη παραβιάζουν τον ζωτικό χώρο των άλλων. Με λίγα λόγια, πρέπει να μάθουν να λένε «όχι», άλλα και να ακούνε το «όχι» των άλλων. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό, γιατί, όπως φαίνεται στη διεθνή βιβλιογραφία, ένα σημαντικό ποσοστό των σεξουαλικών αδικημάτων που διαπράττονται εις βάρος των ατόμων με νοητική υστέρηση, βρίσκει στο πρόσωπο του θύτη άτομα της ίδιας ομάδας.

Το μεγαλύτερο ποσοστό σεξουαλικών αδικημάτων όμως, με θύματα άτομα με νοητική υστέρηση διαπράττονται, σύμφωνα με τα νούμερα της διεθνούς βιβλιογραφίας, από άτομα του ευρύτερου περιβάλλοντος που δεν έχουν τη διάγνωση της νοητικής υστέρησης. Το ποσοστό είναι αρκετά μεγάλο, γιατί δυστυχώς οι θύτες γνωρίζουν ότι οι αναφορές των ατόμων με νοητική υστέρηση δεν γίνονται πολλές φορές πιστευτές και νομικά αποδεκτές.

Η σκληρή αυτή πραγματικότητα επιβάλλει την αναγκαιότητα της ειδικής εκπαίδευσης, της συνεχούς στήριξης και καθοδήγησης των ατόμων αυτών. Με αυτό τον τρόπο θα μπορέσουν να αποφασίσουν πώς και πότε θα απολαύσουν από το σώμα τους με σεβασμό στη δική τους επιθυμία άλλα και στον ζωτικό χώρο των άλλων. Θα μπορέσουν να διαφυλάξουν το δικαίωμά τους να εκφράσουν τη σεξουαλικότητά τους με τον δικό τους μοναδικό τρόπο.
από zougla.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: